Żółta gorączka jest niebezpieczną chorobą wirusową przenoszoną przez komary z rodziny Aedes , Haemagogus lub Sabethes. Diagnostyka, szczególnie we wczesnych etapach, może być trudna a żółta febra mylona z innymi wirusami, jak malaria, denga, wirus zapalenia wątroby lub innych chorób a nawet z zatruciem. Przeciwciała gorączki mogą być wykryte w specjalistycznym badaniu krwi.

Przenoszenie choroby opisuje się w podziale na trzy podgrupy: dżungla – dotyczy ludzi w niej pracujących, gdy zakażone komary, żerujące na małpach infekują ludzi. Pośrednia podgrupa – komary żerujące zarówno w środowisku naturalnym, jak i w pobliżu gospodarstw domowych infekują i małpy, i ludzi. To jest częsty typ ogniska epidemii w Afryce. Trzeci – epidemie miejskie – ludzie zakażeni wirusem wprowadzają go na obszary gęsto zaludnione, z dużą liczbą niezaszczepionej populacji.

Wirus inkubuje przez 3 do 6 dni, po czym następuje infekcja. Pierwsza faza objawia się gorączką, bólem mięśni, pleców, głowy, dreszczami, utratą apetytu i nudnościami. Większość pacjentów wykazuje poprawę i objawy ustępują po kilku dniach. Niemniej – około 15% pacjentów w ciągu 24 godzin od początkowej remisji wchodzi w drugą, toksyczną fazę. Znów mamy do czynienia z wysoką gorączką oraz dysfunkcjami różnych systemów organizmu, m.in. dysfunkcje nerek. Bardzo szybko pojawia się żółty kolor skóry i źrenic. Pacjenci skarżą się na duży ból brzucha, wymiotują. Może pojawić się krwawienie z jamy ustnej, nosa, oczu i żołądka, następnie krew pojawia się w wymiocinach i kale. Ważne: połowa pacjentów toksycznej fazy umiera w ciągu 10 do 14 dni, reszta przeżywa i bez znacznego uszkodzenia narządów. Jest to niebezpieczna choroba i nie można jej w żadnym wypadku lekceważyć. Nie ma specyficznego leczenia – tylko leczenie podtrzymujące objawowe przeciw odwodnieniu, w razie niewydolności oddechowej i gorączki. Antybiotyki są stosowane w leczeniu ewentualnych towarzyszących zakażeń bakteryjnych.

Szczepionka – jest bezpieczna dla dzieci powyżej 9 miesięca życia, o w miarę przystępnej cenie, już pojedyncza dawka może zapewnić odporność na całe życie. Czasami potrzebna jest dawka przypominająca po 10 latach. Szczepienie odnotowywane jest przez lekarza w tzw „Yellow Book”. Jeśli planujecie podróże do Afryki lub poprzez Afrykę koniecznie należy się zaszczepić. Wymagana jest również w niektórych częściach Ameryki.

STAMARIL – produkowana przez Sanofi Pasteur – cena ca. € 50

Pod koniec 2015 roku odnotowano wybuch choroby w Angoli, zakażenia rozprzestrzeniły się dość znacznie w całym kraju. Obecnie, w maju odnotowano ponad 2400 podejrzanych przypadków. Powiązano również przypadki w innych krajach z wybuchem choroby w Angoli. Demokratyczna Republika Konga – prawie 50 laboratoryjnie potwierdzonych przypadków, 60 uzasadnionych podejrzeń w Ugandzie. Ryzyko w Angoli jest wciąż wysokie, mimo dużej liczby szczepionych osób, zwłaszcza w obszarach trudno dostępnych i tych gęsto zaludnionych. Ze względu na transgraniczne działania gospodarcze i społeczne, przypadki żółtej febry w Kenii i Chinach zostały również powiązane z Angolą.

Obecny wybuch choroby w zachodniej Afryce podniósł na nowo obawy o globalną podaż i adekwatność zapasów szczepionki w przypadku dużej epidemii. Od marca do maja 2016 około 10 milionów dawek zostało przesunięte do Angoli z awaryjnych zapasów. Ogólny popyt na szczepionkę w celach profilaktycznych zwiększył się od ca. 5 milionów rocznie do ponad 60 milionów rocznie. Podczas gdy wytwarzanie szczepionki jest na poziomie około 35 milionów w ciągu roku.